Turkije 1: van west naar oost

 

 

 

 

                               

 

 

De geografische ligging en natuurlijke omgeving blijken soms van groot belang voor de historie en cultuur van een land. Dat geldt ook voor Turkije.

De zonsverduistering van 2006 was de aanleiding voor een hernieuwde kennismaking met Turkije. Met de eigen auto trokken wij van Edirne aan de westgrens van Turkije tot aan de Ararat in het oosten van het land.                                                                  

          

 

 

                                                                                      

 

 

 

 

    

 

We bezochten archeologisch interessante plekken, maar maakten ook het dagelijks leven op het platteland mee. Via Efese reden we naar onze vrienden in de provincie Konya. Daar maakten we kennis met een CO2 -project van Rotterdam en waren te gast op een drie dagen durende bruiloft.

In het oosten bezochten we het gebied rond de Ararat aan de grens met Iran en Armenië en het prachtige Doğubeyazit.

 

 

Het Pontus-gebrgte, even ten zuiden van de Zwarte Zee deed ons erg aan Zwitserland denken. Het gebied is belangrijk voor de wilde orchideeën, die in ons verhaal een bijzondere plaats innemen. Het gaat niet goed met deze prachtige planten. De vindplaatsen zijn veel moeilijker te vinden dan in het verleden. Hoe komt dat en waar worden de orchideeënknollen voor gebruikt die je in de luxe koffiewinkels kunt kopen?